5 kwietnia 2021
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem...
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy...
Posłani do świata ludzi zagubionych ukazujemy Jezusa...
On jest nadzieją świata i pojednaniem ludzi skłóconych...
W Jego ranach nasze uzdrowienie - Jego Ciało pokarmem...
Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą...
Byłem przekonanym ateistą, nie potrzebowałem religii. Każda rozmowa o Kościele i Bogu była dla mnie okazją do kpiny i ataku. Pewnego dnia umówiłem się na spotkanie z trenującą z nami Amerykanką, która, jak się okazało, studiowała w Rzymie teologię moralną. Oczywiście od razu ją ostro zaatakowałem. Ona się tym nie przejęła, była dalej miła i uprzejma. Zaczęliśmy wiele rozmawiać i wspólnie wspinać po górach – mówi Radiu Watykańskiemu Giuseppe Panajot. – Pewnego dnia zaprosiła mnie na Mszę, pierwszą w moim życiu. Tam doświadczyłem czegoś, czego nie rozumiałem, ale wiedziałem, że jest to coś ważnego. Wewnątrz cały łkałem, ale nie uroniłem łzy, by jej niczego nie pokazać. To był początek, który zaprowadził mnie do odkrycia, że właśnie wtedy spotkałem Jezusa. O pomoc w lepszym poznaniu Go poprosiłem księdza, który odprawiał wówczas Mszę. Z nim szedłem drogą Dekalogu i w konsekwencji poprosiłem o chrzest. To kompletnie zmieniło moje życie.“
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz