Dzień po dniu

30 listopada 2013

Po całej ziemi rozchodzi sie ich głos, aż po krańce świata ich słowa.

Głosić Słowo bez ograniczeń...
Głosić z zapałem, radością i rozmachem...
Głosić całym sobą - JEZUS JEST PANEM...
Siać ziarno na glebę ludzkich serc...

Powołani, aby być rybakami ludzi...
Szli na krańce świata z całkowitym oddaniem...
Dziś jesteśmy wezwami, aby to czynić...
Jest wielka rzesza, która nie zna Chrystusa...

Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę...

Wspólnota ewangelizacyjna przez dzieła i gesty wkracza w codzienne życie innych, skraca dystans, uniża się aż do upokorzenia, jeśli to jest konieczne, i przyjmuje ludzkie życie, dotykając cierpiącego ciała Chrystusa w ludzie. W ten sposób ewangelizatorzy mają «zapach owiec», a one słuchają ich głosu. Wspólnota ewangelizacyjna staje się zatem gotowa, by «towarzyszyć». Towarzyszy ludzkości we wszystkich jej doświadczeniach, także tych dotkliwych, nierzadko długotrwałych. Wie, co znaczy długo czekać, i zna wytrwałość apostolską. Ewangelizacja wymaga cierpliwości i uwzględniania ograniczeń. Wierność wobec daru Pana w głoszeniu Dobrej Nowiny przynosi owoce.
Franciszek papa

Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.