19 października 2012
Byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.
Chrystus to nadzieja cała nasza...
Zaufaliśmy Jemu i zawierzyliśmy całe życie...
Istniejemy dzięki Niemu i ku chwale Jego majestatu...
To odniesienie jest fundamentalne dla każdego...
Kim jesteś i po co żyjesz?
Nie tylko jesteś zbawiony przez Krzyż Jezusa...
Ale jesteś posłany, aby zbawienie dotarło aż po krańce ziemi...
Raduj się w Panu i dzięki składaj nieustannie Bogu...
Wiara bez miłości nie przynosi owocu, a miłość bez wiary byłaby uczuciem nieustannie na łasce wątpliwości.
Wiara i miłość potrzebują siebie nawzajem, tak że jedna pozwala drugiej się zrealizować.
Niemało chrześcijan rzeczywiście z miłością poświęca swoje życie samotnym, zmarginelizowanym lub wykluczonym, jako tym, do których trzeba pójść najpierw i których trzeba wesprzeć jako najważniejszych, ponieważ właśnie w nich odzwierciedla się oblicze samego Chrystusa.
Benedykt XVI
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz