23 czerwca 2020
Bóg swoje miasto umacnia na wieki...
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia...
Bóg pozwala nam doświadczać mocnej traumy...
Abyś z pokorą zawierzył wszystko Bogu...
Otworzył się w swojej słabości na Jego Ducha...
On przyniesie ocalenie - zwycięstwo w Nim...
Nie dawajcie psom tego co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie...
Chrześcijanin wie, że nie da się wyeliminować cierpienia, ale może ono
nabrać sensu, może stać się aktem miłości, powierzeniem się w ręce Boga,
który nas nie opuszcza, i tym samym być etapem wzrostu wiary i miłości.
Kontemplując zjednoczenie Chrystusa z Ojcem, również w chwili
największego cierpienia na krzyżu, chrześcijanin
uczy się uczestniczenia w spojrzeniu samego Jezusa. Nawet śmierć staje
się oświecona i może być przeżyta jako ostatnie wezwanie wiary, ostatnie
«wyjdź z twojej ziemi», ostatnie «przyjdź!» wypowiedziane przez Ojca,
któremu powierzamy się z ufnością, że On nas umocni także podczas
ostatecznego przejścia.
Franciszek - Benedykt
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz