Dzień po dniu

16 stycznia 2015

Wielkich dzieł Boga nie zapominajcie...

Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy...
Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu...

Wszyscy jesteśmy sparaliżowani grzechem...
Jesteśmy obezwładnieni nieczystością, egoizmem...
Jest w nas pycha, arogancja, raniące myśl i słowo...
Grzech zżera nas od środka, ciemność oszałamia...

Potrzebuję, by ktoś przyniósł mnie do Jezusa...
Sam nie mogę iść - jestem obezwładniony...
Czy są gdzieś ludzie, którzy nie odrzucą mnie?...
Czy są przyjaźni, którzy modlitwą zaniosą mnie?...

Jezusie - ulituj się nade mną - jestem wołaniem...
Wszystko jest we mnie chore i grzeszne...
W Twoich ranach jest moje ocalenie...
Wołam - ulituj się Panie nade mną...

Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga...
Jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego... 

Wierzyć to zrezygnować z własnej pewności i na dobre i złe zawierzyć się Bogu...
Porzuć to, co minęło, zawierz Mu i wejdź w nowe, które dla ciebie przygotował Bóg...
Wiara wzrasta przede wszystkim w czasie prób i ciemności...
Jeżeli już niczego nie możesz oczekiwać od siebie, możesz zacząć oczekiwać wszystkiego od Boga...

Autentyczna wiara – która nie jest nigdy wygodna ani indywidualistyczna – zawsze pociąga za sobą głębokie pragnienie zmiany świata, przekazania wartości, zostawienia czegoś dobrego po sobie na ziemi. Kochamy tę wspaniałą planetę, na której umieścił nas Bóg, i kochamy zamieszkującą ją ludzkość ze wszystkimi jej dramatami i zmęczeniem, z jej pragnieniami i nadziejami, z jej wartościami i jej kruchością. Ziemia jest naszym wspólnym domem i wszyscy jesteśmy braćmi.
Evangelii Gaudium 183