9 stycznia 2015
Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się...
Burze szaleją, ciemność przeraża i samotność...
Zmagamy się z żaglami naszej łodzi...
Jesteśmy umęczeni nieustanną walką...
On przychodzi jak zjawa i przestrasza...
Tak wygląda życie w codzienności...
Dalekie jest od wymarzonego ideału...
Dziura w budżecie, lęk o pracę...
Dzieci odeszły od Boga, mąż ma kobietę...
W tej burzy, ciemności i samotności...
Pośród gwałtownych porywów wiatru...
Przychodzi Jezus do ciebie - jak zjawa...
I mówi - nie lękaj się, jestem z tobą...
Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim...
Obecnie, kiedy Kościół pragnie przeżyć głęboką odnowę misyjną, istnieje
forma przepowiadania, dotycząca nas wszystkich, jako codzienne zadanie.
Chodzi o niesienie Ewangelii osobom, z którymi każdy ma do czynienia,
zarówno najbliższym, jak i nieznanym. Jest to nieformalne przepowiadanie
słowa, które może się dokonywać podczas rozmowy, a także to, które
podejmuje misjonarz odwiedzający jakiś dom. Być uczniem znaczy być
zawsze gotowym, by nieść innym miłość Jezusa, a dzieje się to
spontanicznie w jakimkolwiek miejscu, na ulicy, na placu, przy pracy, na
drodze.
Evangelii Gaudium 127
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz