wtorek, 23 lipca 2013

Dzień po dniu

23 lipca 2013

Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża.
Teraz już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.

Zjednoczenie z Chrystusem w wierze dokonuje się na krzyżu i przez krzyż...
Krzyż nie jest tylko wydarzeniem historycznym...
Nie jest przedmiotem dekoracyjnym, czy religijnym tylko symbolem...
Jest doświadczeniem życia nieodzownym, który można odrzucać lub zaakceptować...
Można też krzyż przyjąć i umiłować - a dokonuje się to wraz z miłością Chrystusa...

Wiara jest ściśle związana z krzyżem...
Jest przyjęciem krzyża i zjednoczeniem się z Jezusem Chrystusem...
Kto uwierzył w Chrystusa, kto Go przyjął jako Pana - jednoczy się z Krzyżem...
Jest przybity do krzyża, zjednoczony z krzyżem...
Krzyż w jego życiu jest przestrzenią miłości, której doświadcza od Boga...
Miłości, którą żyje na co dzień, realizuje ją w swoim życiu...

Jak Mnie umiłował Ojciec, tak Ja was umiłowałem.
Wytrwajcie w miłości Mojej.


Światło miłości, właściwe wierze, może rozjaśnić pytania o prawdę, zadawane przez nasze czasy. Dzisiaj prawda sprowadzana jest często do subiektywnej autentyczności człowieka, odnosi się do indywidualnego życia. Wspólna prawda budzi w nas lęk, ponieważ utożsamiamy ją z bezwzględnymi nakazami systemów totalitarnych. Jeśli jednak prawda jest prawdą miłości, jeśli jest prawdą otwierającą się w osobowym spotkaniu z Innym i z innymi, zostaje wyzwolona z zamknięcia jednostki i może stanowić część dobra wspólnego. Jako prawda miłości nie jest prawdą narzucaną przemocą, nie jest prawdą miażdżącą jednostkę. Rodząc się z miłości, może dotrzeć do serca, do osobowego centrum każdego człowieka. Wynika stąd jasno, że wiara nie jest bezwzględna, lecz wzrasta we współżyciu w poszanowaniu drugiego człowieka. Wierzący nie jest arogancki; przeciwnie, prawda daje mu pokorę, bo wie on, że to nie my ją posiadamy, ale to ona nas bierze w posiadanie. Nie powodując bynajmniej usztywnienia postaw, pewność wiary nakazuje nam wyruszyć w drogę i umożliwia dawanie świadectwa i dialog ze wszystkimi.
LUMEN FIDEI 34

Rio - Franciszek papa
Jest u was rzeczą powszechną, że rodzice mówią: „Dzieci są źrenicą naszego oka”. Jakże piękny jest ten wyraz brazylijskiej mądrości, która stosuje w odniesieniu do ludzi młodych obraz źrenicy oka, okna, przez które wpada w nas światło, dając nam cud widzenia! Co by się z nami stało, gdybyśmy nie dbali o nasze oczy? Jak moglibyśmy iść naprzód? Pragnę, aby w ciągu tego tygodnia każdy z nas zastanawiał się nad tym prowokującym pytaniem.

Brak komentarzy: