piątek, 5 lipca 2013

Dzień po dniu

4 lipca 2013

Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź i złóż do w ofierze na jednym z pagórków...

Ofiara Izaaka nie jest tylko wydarzeniem historycznym...
To wydarzenie powtarza się w naszym życiu...
Życie, w którym nie ma ofiary nie jest prawdziwym życiem...
Tam gdzie jest miłość tam jest ofiara i to wielkiej ceny...
Kochać to znaczy ofiarować siebie, oddać to co najcenniejsze...
Ofiarować Bogu i ddać się ze względu na Boga...
Tak i tylko tak...
Bóg nie jest tyranem wysysającym z człowieka to co najcenniejsze, najdroższe...
Bóg objawia swoje oblicze w wydarzeniu Abrahama, który składa w ofierze Izaaka...
Człowiekiem można się stać tylko przez ofiarę z siebie...
Kto chce zachować swoje życie - straci je...
Bo człowiek jest powołany do miłości...
Abraham ofiarował syna i dlatego odzyskał go, bo ponad wszystko miłował Boga i był Mu posłuszny...
Dziś pytam samego siebie - kto jest moim Izaakiem?

Ojciec Bóg ofiarował Syna, aby ocalić nas od zguby...
Tak Bóg umiłował świat... Syna swego nie oszczędził, ale Go za nas wydał...
To dlatego Jezus pochyla się nade mną i mówi:
Ufaj synu, odpuszczają ci sie twoje grzechy.
I to jest prawda - Syn Człowieczy ma władzę odpuszczania grzechów, bo się za nas ofiarował...
Syn złożony w ofierze objawia nam oblicze Ojca...
Bóg naprawdę nas kocha nie chce naszej zguby...

Wiara w miłość Boga ożywia i uskrzydla...
Nadaje sens i otwiera perspektywę dla życia...
Bóg mówi do Abrahama: będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza...
To dotyczy też ciebie i mnie przez ofiarę Jezusa...

Jesteśmy dziećmi Boga na zawsze – to nasz dowód osobisty, którego nikt nie może nam ukraść.
Nazywam się dziecko Boże. Stan cywilny: wolny   
Moc odpuszczania grzechów to największy skarb Jezusa.
Jezus wyzwala nie za pomocą słów, gestów, czyni to, przyjmując człowiecze ciało. On, Bóg, który staje się jednym z nas, człowiekiem, przychodzi leczyć wnętrza, nas grzeszników. Jezus uwalnia nas od grzechu, sam stając się grzechem i biorąc na siebie wszystkie grzechy świata. Chwała Jezusa to śmierć na krzyżu, w niej także jest nasze zbawienie.
Jezus uczynił nas dziećmi, dał nam wolność dzieci. Przez to, co uczynił Jezus, możemy mówić: »Ojcze!« Gdyby tak się nie stało, nigdy nie moglibyśmy do Boga powiedzieć »Ojcze!«   Możemy mówić do Boga »Ojcze!«  z wielką czułością, w poczuciu wolności. Pięknie jest być dziećmi Boga. Piękna jest wolność dzieci, dziecko wie, że ma dom. Jezus otworzył nam drzwi do domu... Teraz jesteśmy w domu!
 Jestem wolny, jestem synem. Bóg mnie kocha i ja kocham Boga. Prośmy Pana, byśmy potrafili dobrze zrozumieć dzieło Boga. W Jezusie Bóg pojednał świat ze sobą. Nazywam się: dziecko Boże! Jaki piękny dowód osobisty! Stan cywilny: wolny!
Franciszek papa




























































































































































































Brak komentarzy: