Dzień po dniu

5 marca 2008

Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który mnie posłał, ma życie wieczne.
Jezus jest słowem Ojca.
Jest posłany na świat i przez Niego najdoskonalej wypowiedział się Ojciec.
Bóg jest miłością.
Przez Jezusa wypowiada się miłość Boga, objawia się miłość Ojca w sposób najpełniejszy.
To dlatego Jezus mówi: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który mnie posłał.
Wiara rodzi się ze słuchania; a tym, co się słyszy jest słowo Chrystusa.
Można zadać sobie pytanie - czy słucham?
Można pytać siebie - czy słyszę słowo Chrystusa pośród szumu medialnego - tyle informacji, tyle spamów.
Jak dziś usłyszeć słowo Chrystusa?
Ojcowie pustyni udawali się na pustynię, aby tam słuchać.
A jak dzisiaj, co robimy dzisiaj, aby usłyszeć Pana?

Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca.
Jezus sobą ukazuje Ojca. Patrzeć na Jezusa, na Jego życie, działalność. On mówi: Ojciec mój działa aż do tej chwili i ja działam.
Bóg działa, jest w świecie, najpierw w historii Izraela, daje się poznać przez wydarzenia, szczególnie przez Exodus - Wyjście. Bóg mówi przez proroków, wreszcie posyła Syna i przez Niego mówi do nas. Szczytem tu jest Pascha Jezusa - Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie. Tu dokonuje się dzieło zbawienia. Tu najpełniej wypowiada się Ojciec, Jego miłość do nas. Wreszcie Bóg działa przez Swego Ducha w Kościele i w sercu człowieka, konkretnego człowieka. My mamy poznać historię zbawienia i zgłębiać życie Jezusa, aby poznać Ojca i zbliżyć się do Ojca. Jezus nam ukazuje oblicze Ojca miłosiernego i chce nas przekonać, że Bóg jest dobry, aby człowiek mógł pokonać w sobie nieufność i lęk wobec Boga. To Duch Święty pomaga nam w poznaniu Jezusa, otwiera nas na Słowo, które zawiera treść objawienia Boga i Jego miłości. To Duch Święty pomaga nam przełamać opór i nieufność wobec Boga, aby się Jemu oddać całkowicie.
A wszystko zmierza ku temu, abyśmy mieli życie wieczne, aby człowiek odzyskał dar nieśmiertelności i chwały, który utracił przez grzech.
Bóg jest źródłem życia.
To dzięki Niemu istniejemy.
On nas stworzył i przeznaczył, abyśmy żyli ku chwale Jego Majestatu.
Tylko w ten sposób człowiek może się spełnić - gdy żyje na chwałę Bożą.
Żyjąc dla siebie zapętla się w egoizmie i marnuje swoje życie.
Tylko w oddaniu Bogu i pełnieniu Jego woli człowiek realizuje swoje życie i osiąga pełnię - świętość.