16 marca 2015
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś...
Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. Przeciwnie będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę...
Przez Jezusa Chrystusa jesteśmy stworzeni na nowo...
Odkupienie za darmo - jest nowym stworzeniem...
Przez chrzest zanurzeni w śmierci Jezusa i zmartwychwstaniu...
Otrzymaliśmy Ducha Świętego - On jest naszą nowością...
Żyjemy na świecie - tu są choroby, wojny i śmierć...
Ogarnia nas przygnębienie, niemoc i rozczarowanie...
Przebijamy się przez okowy, jesteśmy samotni i jest nam źle...
Ale mamy w sercu wizje nowej ziemi i nowego nieba...
Jesteśmy w drodze do nieba - tam Królestwo niezniszczalne...
Prowadzi nas Jezus - idziemy drogą ruin tego świata...
Wszystko ginie, przemija - my pozostaniemy dla chwały...
Wzdychamy i już jesteśmy obywatelami szczęśliwości...
Idź, syn twój żyje...
I uwierzył on sam i cała jego rodzina...
Być uczniem znaczy być zawsze gotowym, by nieść innym miłość Jezusa,
a dzieje się to spontanicznie w jakimkolwiek miejscu, na ulicy, na
placu, przy pracy, na drodze.
Ewangelii Gaudium 127
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz