Dzień po dniu

22 lutego 2020

Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego...

Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego...

Jesteś moim Panem - uwielbiam Twoje Imię...
Twój Krzyż to drzewo życia - w nim zbawienie...
Kościół to wspólnota uczniów Jezusa na skale...
Duch miłości ożywia, oczyszcza i jednoczy...

Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą...

Właśnie tam, gdzie ludzie, usiłując uniknąć wszelkiego cierpienia, starają się uchylić od wszystkiego, co może powodować ból, tam, gdzie chcą zaoszczędzić sobie wysiłku i bólu związanego z prawdą, miłością, dobrem, staczają się w życie puste, w którym być może już prawie nie ma bólu, ale coraz bardziej dominuje mroczne poczucie braku sensu i zagubienia. Nie unikanie cierpienia ani ucieczka od bólu uzdrawia człowieka, ale zdolność jego akceptacji, dojrzewania w nim, prowadzi do odnajdywania sensu przez zjednoczenie z Chrystusem, który cierpiał z nieskończoną miłością.
Benedykt XVI