Dzień po dniu

17 kwietnia 2010

Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.

Trwają uroczystości pogrzebowe wszystkich, którzy zginęli w katastrofie lotniczej.
Jest tu cała Polska.
Wszyscy jednoczą się w modlitwie wokół Chrystusa zmartwychwstałego.

Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.
Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie.
Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.
Wierzysz w to?

Panie Jezu, Ty żyjesz i jesteś nadzieją naszego zmartwychwstania i życia w nieśmiertelności i chwale.
Tobie oddaję wszystkich, którzy tydzień temu zginęli w katastrofie lotniczej.
Dziękuję Ci Panie, za ich życie i za ich ofiarę, jaką złożyli na ołtarzu Katynia tak nagle i tak gwałtownie. Proszę Cię, dobry Jezu, abyś zaprowadził ich przed oblicze Ojca. Niech przebywają na wieki w szczęśliwości nieba.
Oddaję Ci, Jezu wszystkich pogrążonych w smutku i żałobie; niech znajdą ukojenie w Tobie.
Oddaję Ci polityków i tych, którzy są odpowiedzialni za media - niech to tragiczne wydarzenie przemówi do nich całą wyrazistością prawdy, niech wzbudzi w nich skruchę, żal i nawrócenie.
Panie przemieniaj nasze serca, daj zdolność kształtowania obyczajów politycznych w szacunku i miłości, w prawdzie i godności.
Oddaję Ci, Panie cały naród Polski. Proszę o jedność, odbuduj wiarę i solidarność. Pozwól nam z nadzieją spoglądać ku przyszłości, bo Ty jesteś Panem historii.