Dzień po dniu

3 grudnia 2014

Po wieczne czasy zamieszkam u Pana

I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając ze sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił...

My wszyscy tam jesteśmy...
Ty i ja chromi, niewidomi i chorzy...
Potrzebujemy Jezusa, aby włożył na nas ręce...
W Jego ranach jest nasze uzdrowienie...

Idziemy za Jezusem z naszym nieszczęściem...
Tyle jest w nas bólu i niemożności...
On nas podnosi i powołuje...
Chce przez nas czynić cuda - chce uzdrawiać...

On karmi nas Chlebem na pustyni świata...
On nazywa nas swoimi przyjaciółmi...
Chce, abyśmy uwierzyli Jego miłości...
I przestali się lękać Jego Ojca...

Wielcy ludzie Boży byli wielkimi orędownikami. Wstawiennictwo jest jak «zaczyn w łonie Trójcy Świętej». Jest zanurzeniem się w Ojcu i odkryciem nowych wymiarów, oświecających konkretne sytuacje i zmieniających je. Możemy powiedzieć, że serce Boga wzrusza się przez wstawiennictwo, jednak w rzeczywistości On zawsze trzyma nas za rękę, a naszym wstawiennictwem możemy osiągnąć to, że Jego moc, Jego miłość i Jego wierność jeszcze wyraźniej objawiają się Jego ludowi.
Evangelii Gaudium 283