Dzień po dniu

7 stycznia 2008

Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie.
Jezus wzywa do nawrócenia.
Nawrócić się to otworzyć na nową rzeczywistość, którą głosi i czyni Jezus.
Jezus naucza o królestwie i uzdrawia - czyli czyni królestwo.
Uzdrowienia są znakami tej nowej rzeczywistości, do której nas zaprasza Jezus.
Nawrócić się to znaczy otworzyć się wewnętrznie tak, że dokonuje się to, co Jezus nazywa nowym narodzeniem.
Nowo narodzony to człowiek zrodzony do żywej nadziei - nadziei wielkiej, niezniszczalnej.
Są nadzieje małe i większe, ale jest ta wielka nadzieja. To ona nadaje imperatyw i sens ludzkiemu życiu.

...potrzebujemy małych i większych nadziei, które dzień po dniu podtrzymują nas w drodze. Jednak bez wielkiej nadziei, która musi przewyższać pozostałe, są one niewystarczające.
Tą wielką nadzieją może być jedynie Bóg, który ogarnia wszechświat, i który może nam zaproponować i dać to, czego sami nie możemy osiągnąć.
Właśnie otrzymanie daru należy do nadziei.
Bóg jest fundamentem nadziei - nie jakikolwiek bóg, ale ten Bóg, który ma ludzkie oblicze i umiłował nas aż do końca: każdą jednostkę i ludzkość w całości.
Jego królestwo to nie wyimaginowane zaświaty, umiejscowione w przyszłości, która nigdy nie nadejdzie;
jego królestwo jest obecne tam, gdzie On jest kochany i dokąd Jego miłość dosięga.
Jego miłość jest dla nas gwarancją, że istnieje to, co jedynie mgliście przeczuwamy, a czego mimo wszystko wewnętrznie oczekujemy: życie, które prawdziwie jest życiem. (Benedykt XVI - Spe salvi 31)