Dzień po dniu

8 stycznia 2008

Wy dajcie im jeść.
Tak Jezus powiedział do uczniów, gdy na pustyni był tłum ludzi, którzy garnęli się do Jezusa, słuchali Jego nauki i dotykali Go, aby ich uzdrowił. Tam nie było jedzenia, nie było chleba - tylko wielki tłum głodnych ludzi.
Te słowa Jezus mówi do mnie, gdy jestem wśród ludzi, gdy przychodzą w pojedynkę, czy razem.
Ludzie odczuwają głód, męczy ich pustka duchowa, nie mogą sobie poradzić ze sobą.
Apostołowie mieli tak niewiele, kilka placków i dali Jezusowi - On pobłogosławił, połamał i nakarmił tłum ludzi. Tak niewiele i wszystkich nakarmił.
Dziś Jezus chce, abym zawierzył Mu i oddał to co mam, może to jest mało, może tak niewiele. On weźmie i rozmnoży. Nakarmi wszystkich i nawet mnie.
Gdy w bezradości oddaję wszystko, to wszystko urasta jak gigantyczna góra i ja też jestem obdarowany.
Trzeba zaufać Panu i oddać się jako dar zawierzenia i miłości. Niech Pan weźmie w Swoje ręce moje życie i niech obdarowuje innych.
Być jak chleb, który łamią.