8 lutego 2017
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana...
Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia...
Kimże ja jestem przed Twoim obliczem...
Prochem i niczem...
Ale Ty tchnąłeś we mnie swego Ducha...
Jestem, żyję i kocham...
Przyjaźń z Bogiem jest moim fundamentem...
Być uczniem Jezusa jest drogą życia...
Moje serce jest głębią spotkania z Bogiem...
Kruchość życia jest świadomością słabości...
Z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa. cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz