Dzień po dniu

9 grudnia 2015

Chwal i błogosław, duszo moja, Pana...

Przyjdźcie do Mnie wszyscy...

Przychodzisz Panie mimo drzwi zamkniętych...
Przychodzisz i przygarniasz z wielką czułością...
Jesteś blisko, gdy jesteśmy w sobie zaplątani...
Idziesz z nami, gdy chodzimy krętymi drogami...

Zapraszasz nas, Panie, byśmy się otwarli...
Abyśmy uwierzyli Twojej miłości...
Wnosisz światło poznania w nasze serca...
Zabierasz troskę i ciężar naszych grzechów...

Rozpal miłość w sercach - wlej nadzieję...
Obudź z odrętwienia - usuń znużenie...
Niech Duch ujarzmi ciało z jego pożądaniem...
Radość nieba niech rozbłyśnie w moich oczach...

Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą...

Akceptacja własnego ciała jako daru Boga jest niezbędna, by przyjąć cały świat jako dar Ojca i wspólny dom, natomiast logika dominacji nad własnym ciałem przekształca się niekiedy w subtelną logikę panowania nad stworzeniem. Poznawanie i akceptowanie własnego ciała, aby o nie dbać i szanować jego znaczenie, stanowi podstawowy element prawdziwej ekologii człowieka.
Laudato si' 155